De winkelstraatjes

Avanti liep met een grote zonnebril op haar neus door de straatjes van Madrid. Bij elk leuk winkeltje bleef ze even staan om te kijken. Ze was ook echt zo'n meisje dat de hele dag kon shoppen, zelfs in dit warme weer. Het bleef nog steeds een beetje wennen met die cameraploeg erbij, maar na een uurtje of twee was het al alsof ze nooit anders gewend was. Bovendien had ze ook nauwelijks last van hen, want ze lieten haar natuurlijk gewoon haar gangetje gaan.

Nadat Sam bijna een uur stilgezeten had bij de vijver en de cameraploeg dus bijna vanzelf had laten verdwijnen van verveling, was hij weer opgestaan en richting de winkelstraten van Madrid gelopen. Het was ontzettend heet en al na een paar minuten vroeg Sam zich af waarom hij hier ook alweer aan begonnen was, maar goed. De winkels waren zo anders dan in Zweden dat hij er vanzelf nieuwsgierig door werd. Zelfs zo nieuwsgierig dat hij per ongeluk tegen iemand aanbotste. Een meisje nog wel. 'SORRY IK BEDOELDE HET NIET ZO.' Ho wacht ze waren in Spanje. EN HO daar klopte sowieso niks van!? "Ik bedoelde het niet zo" eh wat?! 'Eh ik bedoel! Perdone! Ikos lettos nietos oppos..!!!' Oh god dit was niet erg eh.. goed.

Avanti had net een paar oorbellen in haar handen gehad, die door de botsing tussen haar vingers doorslipten en net in een rioolputje vielen. "OH MY GOD!" Riep ze uit, met haar handen nog steeds in dezelfde positie en haar blik op het rioolputje gericht. Dat werd betalen... Avanti draaide zich om, want er zat iemand, waarschijnlijk de schuldige, tegen haar te brabbelen in een taal die ze niet echt kon plaatsen. "Wacht eens!" Ze keek Sam fronsend aan. "Sam? Wat doe je allemaal?" Dit was vreemd en verwarrend hoor, wat stond hij nou allemaal te raaskallen?

Een paar tellen lang bleef het stil, wist Sam niet echt wat hij moest zeggen of doen. Tot hij in paniek nog meer begon te babbelen dan eerst. 'HAAAAAHAHAHA,' bracht hij zenuwachtig uit. 'Ik doe niks!!!' Oh god waarom was het dan ook net iemand van de villa waartegen hij aanbotste. Hij had ook absoluut niet doorgehad dat Avanti iets had laten vallen. 'Het kwam door de zon! Ik werd verblind en toen zag ik je niet want hij scheen recht in mijn ogen en ja toen-' Misschien was dit toch maar het juiste moment om te zwijgen. 'Sorry,' zei hij dus nogmaals, in zijn eigen taal nu. Oeps.

Ondertussen stond de eigenaar van het winkeltje buiten en keek een beetje boos rond. Avanti keek nog steeds fronsend naar Sam en zette haar zonnebril even in haar haar. "Sam? Gaat het wel goed met je?" Ondertussen nam ze snel haar portemonnee en draaide zich even naar de eigenaar. In haar gebrekkige Spaans legde ze uit wat er gebeurd was, gebarend naar Sam en het rioolputje en betaalde toen snel. Vervolgens trok ze Sam aan z'n arm uit de drukte. "Heb je een zonnesteek ofzo? Voel je je misselijk? Hoofdpijn?" Nee echt, hij deed beslist een beetje raar!

Sam snapte helemaal niks van Avanti en wat ze allemaal aan het vertellen was. Ja dat ze het over hem had maar verder? Snel liep hij met haar mee de drukte uit - niet dat hij een andere keus had, hij werd immers meegetrokken - en keek haar even met grote ogen aan toen ze uiteindelijk weer stil stonden. Hij snapte er niks van?! Wat was er aan de hand?! 'Huh! Nee! Helemaal niet! Hoezo?!' Waar hád ze het over?! 'Wat was er aan de hand?!'

Avanti zette een hand in haar zij en zuchtte even. Oke, opnieuw en deze keer trager. "Volgens mij liep je per ongeluk tegen mij aan." Ze wachtte even en keek hem vragend aan. "Daardoor liet ik een setje oorbellen vallen, en ze vielen net in zo'n rioolputje, dus moest ik er wel voor betalen." Ging ze verder. "En ze waren niet eens zo mooi, pfft." Mompelend zette ze haar zonnebril op en glimlachte toen weer. "Dus, ik vind dat je me nu wel mag een drankje mag trakteren!" Zonder enige waarschuwing haakte ze haar arm bij hem in en sleurde hem mee naar een cafétje in de straat. Ze dacht immers nog steeds dat hij homo was.

Aaaah dat verklaarde een hoop. Sam had net willen aanbieden de oorbellen te betalen toen mevrouw opeens met een ander idee kwam. Opnieuw liet hij zich gewoon meesleuren en maakte hij zich los toen ze bij een cafétje aangekomen waren. 'Goed,' zei hij, zijn kleding recht trekkend. Hij had zelf ook wel behoefte aan een drankje.
Voorzichtig, bang dat hij opeens weer zou struikelen of wat dan ook, stapte hij naar binnen toe, trok Avanti mee en ging zitten op een van de vrije plaatsen. Natuurlijk had hij wel even de stoel van Avanti naar achter geschoven, hij was heus wel een gentleman! Nu moest ze alleen wel nog even gaan zitten anders kon hij nooit iets bestellen.

Avanti vond hem bijzonder grappig! Hihi! En lief ook. Maar dat was standaard inbegrepen bij homo's. Ze ging zitten en keek lachend achterom. Wat een liefje! Avanti zette haar zonnebril af en nam de drankkaart. "Hmm, ik denk dat ik een cosmopolitan neem. Heb ik wel zin in!" Ze zette de kaart terug en keek afwachtend naar Sam.

Cosmopolitan? Wat was dat nou weer in godsnaam. Zeker weer zoiets ontzettend vrouwelijks, beter bestelde hij dat niet. Het liefste had hij wijn, maar dat wilde hij OOK al niet bestellen want dan kwam hij nog meer over als een vrouwelijk persoon! Neenee, er zat maar een ding op.. en dus bestelde Sam een cosmopolitan voor Avanti, en.. bier voor hem. Gadverdamme hij lustte niet eens bier maar veel keus had hij niet he. Oh en nu viel er zometeen natuurlijk een heeeel ongemakkelijke stilte en daar had hij geen zin in he! 'Duusss.. waarom was je in je eentje in de stad?' vroeg hij vrij snel nadat de ober weg was. 'Ik bedoel! Er zijn toch zat meisjes in de villa die mee zouden kunnen gaan?'

Avanti prulde wat met haar ketting en leunde met haar andere arm op het tafeltje. "Oh, gewoon.. Ik ben heel zelfstandig ingesteld en soms heb ik ook gewoon wat tijd voor mezelf nodig. Anders word ik echt gek hoor in dat drukke huis! En trouwens, ik shop het liefst alleen. Kan ik alles op mijn eigen tempo doen." Legde ze uit. "En waarom liep jij in je eentje rond?Ook aan het shoppen?"

'Nee!' antwoordde Sam meteen zonder na te denken. Dat zou pas stom overkomen, stel je voor! Hij die alleen ging shoppen, echt niet. Maar, hij snapte in ieder geval wel wat Avanti bedoelde! Hij had ook rust willen hebben even, alleen had hij dat in het park gezocht. 'Ik liep alleen omdat.. ik ook even alleen wilde zijn,' antwoordde hij. Dat was wel een normaal antwoord, toch? Hij had bij Avanti een beetje het idee dat hij moest oppassen met wat hij zei.. en oh! Daar waren de drankjes al. Helaas. Sam bedankte de ober even en zette daarna vol afgrijzen het glas aan zijn mond. Niet dat hij liet merken dat hij het afschuwelijk vond, dat probeerde hij zoveel mogelijk te verbergen, maar vies was het wel. Hartstikke vies.

Avanti knikte glimlachend. Zie je wel, het was volkomen normaal om even alleen te willen zijn. Hoewel het met z'n tweeën ook wel gezellig was. Toen de drankjes kwamen bedankte ze de de ober in haar gebrekkig Spaans en keek hem even na. Vervolgens boog ze zich giechelend naar Sam. "Wow, hij was echt cute! Zag je zijn haar? Echt leuk!" Giechelde ze. Vervolgens nam ze een slok van haar drankje en keek nog eens achterom. Jammer, de ober was niet meer te zien.

Oké het werd wel heel erg ongemakkelijk op deze manier. Waarom begon Avanti het in godsnaam over die ober te hebben?! Over zijn uiterlijk!? Hij ging toch ook niet praten over de meisjes hier in de bar tegen haar, wel dan? 'Eh ja, hij stond zojuist recht voor me..' antwoordde Sam een beetje argwanend. Zo open hoefde ze ook weer niet te zijn hoor!? Hij ging toch niet praten over hoe knap die ober was?! En dan zeker ook nog over zijn mooie ogen en zijn goddelijke glimlach? .. No way!!!

Avanti merkte al snel op dat Sam niet erg enthousiast was. Oh nou, misschien was het zijn type gewoon niet! Ze deed maar net alsof er zonet geen awkward moment was geweest. "Vertel eens wat over jezelf! Waar kom je vandaan? Watvoor studies heb je gedaan of wil je gaan doen? En vooral, waarom heb je je opgegeven voor dit programma? Oh, en wat vind je van de camera's rond ons! Ik vind het wel grappig eigenlijk. Is wel even wennen in het begin. Ik vond het vooral erg moeilijk om te doen alsof ze er niet waren, want je mag niet recht in de camera kijken, snap je? Dat is zo irritant."

Blij dat Avanti van onderwerp switchte antwoordde Sam op haar vragen. 'Ik kom uit Zweden, maar ik been nog niet begonnen aan een studie. Ik weet nog niet wat ik wil studeren, geen enkele studie sluit aan op wat ik wil worden denk ik.. al ben ik er ook nog niet helemaal uit wat ik wil worden. Mijn broers hebben me voor de grap opgegeven, ik kon wel terugtrekken maar waarom zou ik dat doen? Ik vind het wel leuk allemaal! Het begint me alleen zo onderhand wel een beetje op mijn zenuwen te werken dat de camera's echt overal zijn..' vertelde hij. Snel nam hij nog een slok van zijn walgelijke bier en richtte zich weer op Avanti. 'En jij dan?'

Avanti had zich zo gefocust op zijn gezicht terwijl hij praatte, dat het haar wel opviel dat hij niet echt van zijn bier aan het genieten was. "Is je bier slecht? Is het vervallen ofzo?" Vroeg ze meteen nieuwsgierig. "Misschien was het glas niet helemaal schoon of zo! Je kan vast wel een nieuwe vragen denk ik. Oh en dan komt de leuke ober nog een keer!" Ze stak haar hand al in de lucht voordat Sam de kans had gekregen om te antwoorden. Ze zou later wel haar verhaal doen.

'Nee nee ik hoef geen nieuw bier!!!' Snel trok Sam Avanti's arm weer omlaag, maar het was al te laat. Opeens stond de ober weer voor zijn neus. Oh heel fijn dit. 'Nothing is aan the handos!!' zei hij, gevolgd door een enorme neplach op zijn gezicht. De ober staarde hem een poosje aan, probeerde te checken of alles wel in orde was, maar liep vervolgens toch, hoofdschuddend, weg. Wist Sam veel dat hij zojuist drie talen door elkaar had weten te mengen. Hey hij was even in paniek geweest ja!! Hij kon heus wel een beetje in andere talen spreken! 'Het bier is heus wel goed hoor,' verzekerde hij Avanti nogmaals, gevolgd door een vastberaden knikte. Wat zorgde ze toch voor een problemen! Werkelijk!

Ondertussen zat Avanti alweer onstopbaar te giechelen. Dat was echt grappig! "Wist je dat je zonet wel drie talen door elkaar aan het doen was?" Ze beet lachend op haar lip en keek nog eens achterom. Jammer dat de ober alweer zo snel weg was gegaan, maarja wat zou je zelf doen als je zo'n klant als Sam had?! "Sorry!" Piepte ze nog steeds lachend. "Ik dacht echt dat er wat was met je drank hoor."

'Nou hij zou vast wel begrepen hebben wat ik bedoelde hoor,' verdedigde Sam zichzelf. 'Ik dacht, ik kan maar beter meerdere talen proberen dan zit er vast eentje tussen die hij begrijpt? Ja toch? Nou zie je wel! Maar nu weet ik nog steeds niks over jou, dus vertel!' ging hij vlug verder. Hij was wel goed bezig hier zeg. Wat moesten ze wel niet van hem denken?!

"Ik denk dat alleen Spaans het meest succes zou hebben, maar oke wat jij wil!" Grapte ze vrolijk. "Ik kom uit New York City, ik heb mezelf ingeschreven voor dit programma omdat ik van reizen houd en ik wilde altijd al eens naar Europa! En ja ook gewoon... Het zag er heel vet uit op tv, dus ik dacht dat moet ik toch proberen?! En na de zomer zal ik waarschijnlijk toerisme gaan studeren, misschien zelfs hier in Europa. Of misschien de modewereld in, maar dat weet ik natuurlijk niet zeker of dat wel gaat lukken. Het is meer zo'n droom die toch nooit werkelijkheid zal worden, snap je?"

'Waarom zou dat nooit werkelijkheid worden?' wilde Sam meteen weten. Hij wist precies wat Avanti bedoelde maar zelfs hij was niet zo negatief over zijn eigen droom. Niet dat hij verwachtte dat hij ooit in een nationaal team zou spelen.. maar toch! Dat was ook meteen wel héél hoog gegrepen. 'Als dat is wat je het liefste doet zou ik er gewoon voor gaan.. Anders lukt het je sowieso niet! En daarbij.. ik denk dat je best wel kans zou hebben hoor,' vervolgde hij. Ja nou! Hij had haar nog maar een paar keer gezien maar had heus wel opgemerkt dat ze er continu tiptop in orde uitzag! Apart, maar op een goede manier! Ze had een eigen stijl en dat moest ook! Zeker voor zo'n beroep!

Avanti werd een beetje verlegen van zijn optimistische kijk op de zaak. Ze haalde vlug haar schouders op. "Ik weet het niet, het klikt gewoon zo onwaarschijnlijk." Ze nam snel nog een slok van haar drankje. "Ik ga het in elk geval wel proberen ja, maar als het niks word moet ik toch een alternatief hebben? Dus daarom toerisme.. Dan kan ik daar tenminste nog op terugvallen als de modewereld me niks vindt." Ze glimlachte even. "Maar je snapt toch wel wat ik bedoel, ja toch? Iedereen heeft wel zo'n droom die best onrealistisch is. Jij vast ook wel?"

'Vast wel toch?! Waarom zouden ze je afwijzen? Dat zou heel stom zijn!' verdedigde Sam haar meteen. Ze moest heus niet zo pessimistisch gaan doen, daar was helemaal geen reden voor. En god wat werd hij gestoord van die ober. Nu was hij alwéééér aan het staren. Natuurlijk zag Avanti er leuk uit maar om dan zo te blijven staren.. Dat hoorde niet, zeker niet als ober! 'Kom laten we gaan, het stinkt hier!' stelde hij voor. Hij wachtte niet op Avanti's antwoord en stond meteen al op. Stomme obers. Stomme SPAANSE obers.